Stichting Poëzie Land van Altena leverde een poëtische biidrage aan het Candlelight concert van muziekvereniging Kunst en Vriendschap Rijswijk.
Vier dichters schreven gedichten bij de 13 composities. Het gedicht luidde het muziekwerk als het ware in.
Die combinatie versterkte de betekenis van de muziek op een boeiende en verrassende wijze.
De dichters waren Adrie Hogenhorst, Dirk Tolenaars, Minke Timmermans en Arja van den Heuvel.
Fix you
Als maandagmorgen je humeur verpest
doen files op de weg de rest
moeheid slaapt nog in je botten
alles lijkt onomkeerbaar tranen rollen uit je ogen
om al wat er is vervlogen
als je van iemand houdt
het toch verloren gaat
kan het erger
straatlantaarns verlichten je naar huis
ik leef mee met je doorvoeld gemis
en zal pogen het te fiksen
tranen stromen over je gezicht
in het troebele water van verdriet
besef je dat je van waarde bent niet
het kan anders
onsterfelijke sterren leiden je naar huis
liefde is hoop en adem delen
en Ik zal je helen
©a3 arts januari 2025
Can’t take my eyes of of you
I can not look away,
I need to feel you, be near you, breath with you,
My eyes, locked on your silhoutte,
I love you, is what I’m saying and I mean it.
You’re so beautiful, you’ve got no clue,
Not just your body but your soul too,
I’ve got a huge amount of faith in us,
You’re like heaven to touch.
You’re just too good to be true,
Can’t take my eyes of of you.
©Minke Timmermans januari 2025
Fanfare and flourishes
She wasn’t aware of it but,
She had become so strong by crawling through all that mud.
I’ve seen her grow in het mentality,
But more importantly, her personality.
She has been silent long enough,
She fought herself free from those handcuffs.
She is ready and developped.
And I? I’ll be the one that encourages,
Like a fanfare,
As she flourishes
©Minke Timmermans januari 2025
Concerto d’amore
Liefde? Ontluikende liefde!
Als een crescendo
komt het binnen.
Het beroert twee harten die
door een thematische reeks van tonen
aan elkaar geklonken worden
tot een melodie.
Als een intro komt het binnen.
Als een voorzin
van een liefdesthema:
getransponeerd, gespiegeld
tot een tegenbeweging.
Liefde, hartstochtelijke liefde.
Als een ritme dat dwingt
tot een dansende twist met
een wending, een kering,
verkering , dansend, swingend
in een tempo dat
elkaar beweegt tot vervoering.
Liefde, rijpende liefde.
Een nieuwe frase,
een legato
van twee zielsverwanten
aaneengekoppeld
door romantiek, temperament
en stemmingswisselingen.
Aan elkaar geklonken
door klanken tot een
Concerto d’amore.
©Arja van den Heuvel januari ’25
Prelude on Lavenham
Dauw valt als een deken van wol
uit de hemel
over de groene velden
rondom Lavenham.
Door de holle wegen trekken
spinsels van dauwdraden
de stad binnen.
Zwarte balken omlijnen wit
en poederachtige kleuren
van scheefgegroeide
middeleeuwse vakwerkhuisjes.
Wollen draden vol historie
lopen door de wirwar van straatjes.
In het hart van de stad
weven ze zich een toegang tot
de imposante “wolkerk”.
Gebouwd van blokken zand- en kalk steen,
al eeuwen beschut door twee Heiligen,
rijst hij op als een gotische kathedraal.
Geen vergeten glorie
van weefgetouwen en ambacht,
maar een gloria
van bouwkunst,
van stemmen en van klanken.
Deuren gaan open
mensen ontwaken en
weven zich tot een band
om te musiceren.
Monden zingen.
Lippen blazen.
Vingers ventileren lucht
tot een melodieuze koraal.
Tot een prelude, een inleiding
van een bede:
Lord there are times….
Langs de gewelven en
gebrandschilderde ramen
stijgen de klanken omhoog,
vinden door de galmgaten
een weg naar buiten,
waaiend als een weefsel
over de leien daken,
over de groene velden
van Lavenham
als een wollen deken.
©Arja van den Heuvel januari ’25
Baba Yetu
De zon komt op.
In het hoge dorre gras
van een Afrikaanse savanne
staat een kind.
Haar handen reiken naar de hemel
haar stem klinkt over de vlakte.
In het nieuwe licht
Bidt zij, roept zij, zingt zij
in het Swahili:
Baba Yetu
Haar kinderstem klimt
omhoog.
Haar woorden verstuiven
en vinden een weg
over het land.
Verwaaien ver
over de oceanen
naar alle continenten.
Naar de vuilnisbelten in Zuid-Amerika:
Padre Nuesto
Door de sloppenwijken in Indonesië :
Ayah Kami
Tussen de puinhopen in Oekraïne:
Онзе вейдер (Nash Batsjko)
En bereiken het rijke Westen:
Our Father, Onze vader.
Op een savanne in Afrika
gaat de zinderende zon onder.
In het dorre hoge gras
staat een kind.
Haar stem klinkt over de vlakte.
Haar handen reiken naar de hemel.
In het duister
bidt zij, roept zij
in het Swahili:
Baba Yetu.
©Arja van den Heuvel januari ’25
