Onze poëtische avonden in het kerkje te Eethen werden goed bezocht: de gasten tijdens deze avonden waren dan ook interessant en veelzijdig: landelijk bekende dichters, streekdichters, kunstenaars, musici,
choreografen en dansers. Voor de avonden werd er altijd voor een bepaald thema gekozen en er was altijd een landelijk bekende dichter: Lucas Rijneveld, Jean Pierre Rawie, Tjitske Jansen, Joke van Leeuwen, Bart Moeyaert, Driek van Wissen (†), Charlotte van den Broek, Menno Wigman, Fons de Roeck (†).
Driek van Wissen (1943-2010) schreef voor de eerste poëzieavond d.d. 6 oktober 2007 speciaal drie sonnetten:
Adelaar en Ooievaar
Eertijds in de bezettingstijd
Streden hier het laatste jaar
De twee partijen met elkaar
Een harde en verbeten strijd.
En toen het kerkdorp was bevrijd
Was dus de oorlogsschade zwaar,
Maar de gehate adelaar
Was men goddank voor altijd kwijt.
En op de plek aan God gewijd
Verscheen in ruil daarvoor zowaar
Direct daarna een ooievaar
Als hoopvol teken van het feit
Dat sedertdien de Eethenaar
Opnieuw een vreedzaam leven leidt.
Hout en steen
De oudheid was nog minder oud
Toen hier een kleine kerk verscheen
Als huis des Heren nummer een,
Oudergewoonte nog van hout.
Maar toen door een constructiefout
Of brand die eerste kerk verdween
Is door de dorpers maar meteen
Een nieuwe stenen kerk gebouwd.
En ook al laat het welbeschouwd
Het godsvolk om de dorpskerk heen
In goed geloof gewoonlijk koud
Of ze van hout is of van steen,
Voor Eethenaren is alleen
Het stenen tijdperk meer vertrouwd.
Zand en klei
Men kent hier in het Brabants land,
Zo staat het mij tenminste bij,
Een tweedeling der maatschappij
En die houdt met de grond verband:
Ofwel men leeft er in het zand
Als flierefluiter frank en vrij,
Lichtzinnig en te levensblij,
Verstoken van gezond verstand
Of men is zwaarder op de hand
Moeizaam getrokken uit de klei
En zonder paapse ketterij
Zoals het hoort goed protestant.
Die lui ginds aan de overzij
Zijn dus van de verkeerde kant.
© Driek van Wissen, 6 oktober 2007
